Heia «woke» og heia NRK!

No må eg få lufta litt begeistring. I desse dagar er kanskje det på sin plass.

Av Svein Olav Blindheim

Nok ein gong har eg sete med klump i halsen framfor tv-en. Nok ein gong har NRK vist fram vanlege folk, ikkje kjendisar og kommerse influensarar, men folk som treff hjarta våre, folk med funksjonsvariasjonar. Grupper som Trump i USA gjer narr av og kuttar støtta til. 

Her blir dei i beste sendetid løfta fram og sett pris på. «Demens-koret», «A-laget» og no sist «Team Pølsa». Takk og pris! Program som framelskar lagarbeid, mangfald, likeverd og inkludering, litt av alt det «woke» som Trump har gått til krig mot.

Under VM på ski i Granåsen, midt i ein tung individuell vinnarkultur, stod laget «Team Pølsa» fram med sine handikap, skrammer og skrubbsår. Johannes Klæbo får ha meg unnskyldt, men denne gjengen vart for meg den største vinnaren, der dei ved felles innsats tok seg rundt den krevjande sprint-løypa. Dei vart kanskje ikkje verdsmeistrar, men dei vann over sine handikap, og saman blei dei meistrar i sine liv. Og det er vel det det til sjuande og sist handlar om.

Kanskje var det også derfor dei fekk den mest høglydte hyllesten. Det får vere så «woke» det berre vil.

Hyllesten dei fekk, og sjåartala til programma, viser at eg ikkje er åleine om å la meg sjarmere. Men då lurer eg på: Kva er det som gjer at vi nordmenn famnar om slike fenomen så hjarteleg? Kan hende hadde vi det i oss frå før, kanskje er det ikkje ein gong spesielt norsk. Eg mistenkjer likevel at det er eit uttrykk for noko. 

Vi «normalt hemma» har ein hang til å skjule våre handikap og framstille oss betre enn vi er. Berre sjå kva vi legg ut om oss sjølve på sosiale medium. Ingen er perfekte, det berre ser slik ut i den photoshoppa nettverda vi har blitt ein del av. Der blir det perfekte dyrka. Mange trur på glansbiletet, og norske apotek rapporterer om jenter heilt ned i åtteårsalderen som ber om kremar for å unngå rynker. Det er berre trist. 

Då er det balsam for sjela å få gråte og le litt av oss sjølve, for det er det vi gjer. Vi ser våre eigne sigrar og tap, vår eiga sårbarheit og frykt for svakheit og forfall. Alt det vi elles ikkje syner fram på vår eigen profil.

Kvifor dei kommersielle kanalane ikkje har plukka opp trenden med «uredigert» sjarm på skjerm, er ikkje til å skjøne. Ein skulle tru at begeistra kundar var ein vinnar uansett kva du skal selje?

Men for oss som kan styre vår begeistring for reklamekanalar, så er det greitt. Heia «woke» og heia NRK!

Dette er ei ytring. Ytringa gir uttrykk for skribenten si haldning. Send oss gjerne ytringar på ytring@oyblikk.no